SPOOK & Geoffrey Burton

We’re back! Na een reeks hele fijne concerten vorig jaar, verblijden Theresia, Democrazy en VIERNULVIER jullie ook in 2022 weer met een eigenwijs programma vol lokaal en minder lokaal talent.

SPOOK

SPOOK is het gloednieuwe trio van drummer Simon Segers (De Beren Gieren, Black Flower), contrabassist Nicolas Rombouts (Ottla, Dez Mona) en gitarist Filip Wauters (The Whodads, BackBack).

Wat in de zomer van 2019 begon als een eenmalige spontane jam, groeide al snel uit tot een solide drietal dat moeiteloos de grenzen tussen vrije improvisatie en compositie overschrijdt. Het intense samenspel neemt de luisteraar mee op een filmische trip, waarop flarden americana en country worden overgoten met een trippy dosis psychedelica. Zelf omschrijven ze hun muziek als “free country” of “postwestern”. Daar zit de prominente rol van Wauters’ pedal steel ongetwijfeld voor iets tussen.

Segers’ drijvende, maar weloverwogen grooves voegen progrock-invloeden toe. Het vrije samenspel, dat eigen is aan jazz, vormt het tweede basisingrediënt van deze verrassende kruisbestuiving. Het unieke resultaat is een zoveelste verrijking voor de bijzonder creatieve ‘Belgian wave’.

‘Fire’ is de eerste single van het titelloze debuut, dat op 11 maart uitkwam op W.E.R.F. records. Een track die meteen ook de blauwdruk vormt voor dit magistrale triumviraat.

GEOFFREY BURTON

Geoffrey Burton is zonder twijfel één van de prominentste gitaristen van ons land. Door zijn unieke sound mocht hij inmiddels een indrukwekkend rijtje van binnen- en buitenlandse artiesten flankeren: hij stond onder meer aan de zijde van Arno, Iggy Pop, Alain Bashung, Daan, Sophie Hunger en Misia op het podium. Of je kent hem misschien van zijn eigen band Hong Kong Dong.

Op zijn solodebuut ‘Me Ta Podia’ (Grieks voor ‘te voet’) staat Burton voor het eerst als kapitein aan het roer van het schip. Van opener ‘Siga’ tot en met eindtrack ‘Technopolis’ (een cover van zijn held Ryuichi Sakamoto): Burton zweeft als een gitaarderwisj door het gitzwarte firmament. Hoewel ‘Me Ta Podia’ volledig op gitaar geschreven is en werd opgenomen als een performance, klinkt het bij momenten als een elektronische compositie. Maar vergis je niet: dit is wel degelijk een gitaarplaat.